جبرگرایی  دانشگاهی

جبرگرایی بهترین راه برای فرار از هر گونه مسئولیت اخلاقی و حقوقی است. این مطلب را افراد به طور غریزی می دانند و برای اینکه پاسخگو نباشند رفتار خود را ناشی از نیروی  عوامل بیرونی می دانند  و نقش خود را انکار می کنند.

این مطلب را دانشگاه نیز می داند و برای اینکه در برابر مشکلاتی که در جامعه ایجاد کرده است پاسخگو نباشد نقش خود را انکار می کند و عوامل بیرونی مانند نهاد ت و اقتصاد را به عنوان عامل اصلی هر گونه مشکلی معرفی می کند. "اجازه نمی دهند"، "نمی گذارند" و "تا وضعیت این گونه است کاری نمی توان کرد"، تکیه کلامهای رایج در فضای دانشگاهی برای توجیه مشکلات و ناکارآمدی است.

مدتهاست دانشگاه در برابر هر گونه تحولی در محتوا و روش تدریس مقاومت می کند،مسائلی را تدریس می کند که مربوط به جامعه و امروز نیست، تقلب را در نگارش پایان نامه و مقاله و امتحانات تحمل می کند و آن را در ذهن و متن جامعه نهادینه می کند، مدرک جعلی صادر می کند، در مدیریت منابع مالی و انسانی به شیوه ای غیر علمی رفتار می کند، با دو مافیای کنکور و مقاله نویسی همزیستی می کند و . . مهمترین دفاع دانشگاه از این وضعیت این است که عوامل بیرونی دخیل هستند و دانشگاه ناتوان است و مجبور است.

انگارة جبر اقتصادی و ی به شیوه های مختلفی در دانشگاه تکرار می شود و حتی تدریس می شود. تردیدی نیست که ت و اقتصاد بر دانشگاه تأثیر دارند. اما این تأثیر مسیری یک طرفه نیست. دانشگاه نیز به عنوان یک نهاد فرهنگی در تنظیم مناسبات بیرونی نقش دارد و با تغییر مناسبات درونی خود می تواند تحولی بنیادین در سایر حوزه ها ایجاد کند. اما دانشگاه نخست باید انگارة جبر را کنار بگذارد و نقش و سهم خود را در ساختن جامعة کنونی بپذیرد. اعتراف به چنین نقشی نیازمند خودآگاهی است. برای "خودآگاهی" نیاز است که دانشگاه بیشتر از خودش صحبت کند. برگزاری جلسات منظم و عمومی در شناخت و نقد دانشگاه  یک گام مقدماتی و البته مهم است.  
 

 


 

جدایی رشته های دانشگاهی

فیل سفید در دانشگاه

30 واحد درسی برای صنعت

کاهش نقش مدرک دانشگاه در شغل های آینده

بودجه دانشگاه

دانشگاه یک چیز است، دانش یک چیز دیگر

جبرگرایی دانشگاهی

دانشگاه ,بیرونی ,گونه ,کند، ,تدریس ,جامعه ,عوامل بیرونی ,برای اینکه
مشخصات
آخرین جستجو ها